şiir

manastır duvarları * enes eşkin

kurudum, izim yok hiçbir yerde
aksiliklerle boğuşup durdum hep
yıllarca kimseye görülmedim
ama öldürdüğüm gövdeler hariç
bıçağı karınlarına yerleştirirken gözleri açıktı
ve gözlerime bakışlarını görmeliydiniz

itiraf ediyorum / şiirlerimde yüksek sesle
anlattığım cinayetlerin hepsini işledim
bilinçaltım kısrak güverteler gibi
söyleyemediklerim de buna dahil -miydi?
dedim ki ben katil isem sebebi sizsiniz.

olmayan şeyler de var mesela, yok değil
olanlar gibi kalbimi söktüler yerinden
yerine betonarme ördüler,
yerine etten bir kaktüs dikip
beni parça pinçik ettiler

evet biçim değiştirdi geometrik heykel
o yüzden kelimeleri israf etmemem gerekir
çok şey bağırıyorum az dinleyin
insanları teker teker öldürdüğümü bağırıyorum
düşüncelerimi az dinleyin

öyleyse şimdi neden bulanıklaştı zaman?
parmaklarımın arasındayken hem de
ve doğaya her şeyi itiraf etmişken
korkuya hapsolmak bana yakışmazdı, neden.

yeni ülkelere giderim belki bir ihtimal
manastır duvarlarını görmekten sinirliyim
halime değişiklik gerekiyor biraz
siz olmadan kanatlarım kesik beatris
sürgünde gibiyim.
bana gönülden eşlik eder misiniz?

enes eşkin

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu