şiir
Posthuman * gizem aktan

Matrix ‘in sessizliğinin geleceğini yazıyor
elektrik kapasitesini
Alanımı bıçaklarla temizliyorum
Ve zihin uyandığında
düşük ışık ruhun her şeyi terk etmesinin gücünü istiyor
İstemediğin bir uzayda ters ying yang içinde bulunuyorsun
Hafifleyen ruh gerçeklik bebeğinin içinde yaşamaya çalışıyor
akışkanlığını gösteriyor
birbirlerinin içine geçerek kutular oluşturan bir dolu omurlar var
Uzay izolasyonunda ağlayıp dişlerimizi gıcırdatarak
yalnız olmadığımızı düşünerek kalakalıyoruz
Cennette yakılmak üzere olan bilincin ismini hatırlıyoruz
gizem aktan