yarasaları emzirir orospularımız karanlıkta
geceye piç kusar, çimen koklarız
güneşin altında yeşillenmek
düpedüz gökyüzüdür ey ahali
fakat altında yerin, yaşamak
kainatın ta kendisidir
açın ruhlarınızın kalbini
fısıltımızı dinleyin
düşlerinizi doyuracak acıyı
biz doğuruyoruz havva’nın ellerine
havva’nın elleri
ruhları kozmosda kaybolan çocukların
ırmaklarından caz akan cinneti
çünkü olduğu yere değil insanın
olacağı yere fısıldar şiirini satürn
fahri küçük
