Ağaçların hüznü yansırdı gözlerime
Birer birer dökülürdü sararmış yaprakları
Azar azar dağılırdı ruhumun kırılgan parçaları
İntizarımın sonu yokmuş gibi sanki
Bırakırdın ardında ayak izlerini
Peşinden gelmek ya da gelmemek mühim değildi
Bırakırdın ardında ayak izlerini
Gizleyemezdin içindekileri aynı benim gibi
Bütün dünyaya söz vermişim de
Hiçbirini tutamamışım gibi bir akşam geçmekte
Neyin yansıması bu, gözlerimi kamaştırır
Yokluğunun demek istemiyorum, ama belli ki öyle
Bak yine ister istemez sana yazıyorum bu dizeleri
Dönüp dolaşıp limanına sığınmak istercesine
Bak yine gecenin tadı damaklarımda
Bu kez de astın ruhunu kalbimin kıyılarına
Biraz daha savrulurum rüzgarında
Biraz daha kaybolurum, evini aradığım mahallelerde
Bir hikaye daha bitmiş ben fark edemeden
Nerede bulabilirim bundan sonra seni?
Şimdi sana en uzak olduğum yerde
Yokluğunla bir başıma
Şimdi sana en uzak olduğum yerde
Sensizlikle baş başa
Pelin Erken
